Prenoćivši u Kladovu, sledećeg dana krećemo na krstarenje Dunavom. Ukupna površina nacionalnog parka iznosi 63.608 hektara. Osnovni prirodni fenomen ovog područja je grandiozna Đerdapska klisura kroz koju protiče reka Dunav.
Park se prostire na oko 100 km desne obale Dunava od Golupca do Karataša kod Kladova i obuhvata uzani šumoviti brdsko-planinski pojas, širine 2 – 8 km uz Dunav, koji se izdiže iznad Dunava od 50 – 800 metara nadmorske visine. Područje Đerdapske klisure nacionalnim parkom je proglašeno 1974. godine.
Specifičan istorijski razvoj, vrlo povoljna đerdapska klima,
složena mreža klisura, kanjona i dubokih uvala, ovaj prostor izdvajaju kao
jedinstven evropski rezervat tercijarne flore, vegetacije i faune. Na prostoru
parka opstaje preko 1100 biljnih vrsta. Raznolikost staništa i zajednica se
odrazila i na faunu koja poput flore, nosi obeležje reliktnosti.
Sa broda se mogu videti Trajanova tabla, skulptura Decibala,
kao i manastir Mrakonija. Rumuni se grupišu kao da smo mi rimske legije.
Trajanova tabla teška je 260 tona, podignuta je 25 metara
iznad mesta gde se nalazila, da je Dunav ne bi potopio, pri izgradnji
hidrocentrale. To su učinili radnici firme Venčac iz Arandjelovca. Na tabli je
zapisano i sledeće:
“savladavši planinsko i dunavsko stenje, sagradio je ovaj
put”.
Na rumunskoj strani kod ušća reke Mrakonije u steni je
uklesan grandiozni lik poslednjeg dačanskog vladara Decibela (87.-106.). Kažu
da je klesanje ove figure finansirao Rumun koji je sa ovog mesta prebegao u
Srbiju, pa u Italiju. Figuri je otpao nos, ali su mu “plastični hirurzi”
podarili novi od betona.
Da nam opuštenost ne
zamagli pogled na Trajanov most, onog istog (Marcus Ulius Traianus 53-117.)
koji je imao kozje uši, ali je i voleo zlato, pa se naljutio kad su mu Dačani
preoteli rudnik.
Za dve godine (103-105) je sazidao ovaj most, po planovima
arhitekte Apolodora iz Damaska, prešao Dunav i krvavo se obračunao sa
odmetnicima. Most je zapalio njegov nasledenik Hadrijan, plašeći se napada iz
suprotnog pravca. Visina mosta je bila 45 metara na najvišem luku, a dužina oko
1.2 km
Bio je to najduži most u antičkom svetu. Stubove su
povezivali drveni lukovi raspona 50 metara. Izrađen je od kamenih tesanika i
opeke, a kao vezivni materijal korišćena su jaja i travke, a o čvrstini
građevine govore i skora podvodna istraživanja. Čak su se i hrastove grede na
dnu Dunava očuvale. U vreme današnje planirano je postavljanje laserske
projekcije mosta, pomoću koje bi posmatraču mogla da predoči sva grandioznost
mosta, ali je ta namera ostala nerealizovana.
U Kladovu obilazimo sada obnavljeno tursko utvrđenje Fetislam (u
prevodu “odbrana islama”, odakle je Sulejman Veličanstveni napadao Turn
Severin) i rimski kastrum Dianu podignut u I veku nove ere, koji je posedovao i
sistem centralnog grejanja.
Durbinom osmatramo ostrvo Šimijan na koje je, sa Adakalea
prebačena stara tvrđava. Adakale, ostvro koje se nalazilo kod Tekije, bilo je
poznato po tome što su Argonauti na njemu gajili masline.
Kasnije ga naseljavaju Turci, koji ga uređuju na orjentalni
način, proizvode ratluk i druge istočnjačke specijalitete, a napuštaju tek pre
nego što ga Rumuni potopaju vodama akumulacionog jezera.
Istorija je slojevita, uzbudljiva i inspirativns a sećanja
sužеna i skocentrisana uglavnom na mozakolovke. Ko žеli nek izvoli.
Нема коментара:
Постави коментар