Les Enfants de Pyrénées (Deca Pirineja) - Tumaranje po Monpeliju

 

Monpelije (Montpellier) je univerzitetski gradić (70 hiljada studenata), čiji se Univerzitet smatra jednim od najstarijih na svetu (posle onog u Fesu). U ovom gradu rođeni su Ogist Kont i Žilijet Greko.

Od osnivanja, pre 11 vekova, Monpelje je bio centar glavni grad francuske pokrajine Langdok—Rusijon, trgovački, industrijski i turistički centar, smešten na čak tri reke (Lez, Mosson i Verdanson). Broj stanovnika u poslednjih četvrt veka porastao za je 27 %, što ga čini osmim najvećim gradom Francuske. U užoj gradskoj zoni živi oko 265 hiljada ljudi. 

 

 

Ima prijatnu mediteransku klimu i fascinantnih trista sunčanih dana godišnje. Krećemo od Antigone, relativno novog kvarta iz osamdesetih godina prošlog veka, napravljenog po uzoru na arhitekturu antičke Grčke. Nalazi se u zapadnom delu grada, a prepoznaćete ga po modernom trijumfalnom luku kraj reke Lez.

 

Prvobitno ime grada bilo je Monspessulanus, po okolinim brdima bez vegetacije (mont pelé). Po drugom tumačenju, pak, ime dolazi od „vrh brda” (le mont de la colline). Kako god da uzmemo grad se razbaškario na dva brda (Montpellier i Montpelliéret). 

 

 

Prolazimo kroz pijacu i tako polagano stižemo i do glavnog gradskiog Trga komedije (La Place de la Comédie) i datira iz XVIII. veka.

Na njemu se nalazi Fontana tri gracije, zgrada u obliku gnjurca i pozorište.

Prva naselja no ovoj teritoriji, po pisanim dokumentima datiraju iz 985. godine, a osnovala su ih lokalni feudalci, grofovi od Tuluza, koji su ujedinili dva zaseoka i izgradili dvorac. Monpelije je jedan od retkih gradova u Francuskoj koji nema rimsko nasleđe, niti dodir s grčkim uticajem. Izgrađen je u zaleđu, podalje od mediteranske obale u strahu od napada i pljački gusara. U gradu žive hrišćani, muslimani i Jeveji i vlada tolerancija, a industija i trgovina se razvijaju. Viljem VIII od Montpeljea 1180. godine osniva Medicinski fakultet, kao začetak Univerziteta koji se osniva 1220. godine. On je skoro spojen sa katedralom Cathedrale Saint Pierre podignutom u XIV veku.

 

 

Grad dolazi u posed kraljeva Aragona 1213. godine brakom između Petra II od Aragona i Marije od Monpelijea koja ga unosi u brak kao miraz. Godine 1204. Monpelije dobija povelju slobodnog grada. Bira se veće sastavljeno od  12 konzula koji će biti na čelu grada. 

 

 

Nakon Aragonske krune grad postaje vlasništvo Jakova III od Majorke koji grad prodaje Filipu VI 1349. godine. Cilj ove transakcije bila je Jakovljeva potreba sa sakupi novac za finansiranjea borbu protiv Petra IV od Aragona. 

 

 

 

U XIV veku grad dobija prva crkva; crkva Svetog Petra. Biskup se seli u Monpelije 1536. godine. Uticaj ovag grada slabi kada njegovu ulogu preuzima Marsej 1432. godine.

 

Obilazimo istorijski centar grada Ekuson (Écusson) i divim se lepo dizajniram travajima. Pravimo pauzu. Uzimam francusko autohtono vino viognier (vionnier, viogné, petit vionnier). Viognier je vino od loze koja raste pored reke Rone na jugoistoku Francuske još od doba Rimljana. Vino voćno cvetnih aroma lepo osvežava posle dužeš špartanja. 

 

 

Na današnji izgled grada uticali su verski ratovi vođeni tokom XVI veka. U vreme reformacije grad je bio važno uporište hugenot, koji su bili trn u oku katoličkoj francuskoj kruni. Kralj Luj XIII je 1622. zauzeo grad nakon osmomesečne opsade i nakon toga ga dobro utvrdio. Posle obilaska Botaničke bašte (Le Jardin des Plantes) stižemo do Trijumfalnog luka „Vrata Peyrou-a“ (The Arc de Triomphe). iz 1691. godine. Posvećen je Luju XIV, čiji se spomenik nalazi u obližnjem velelepnom parku, kao i 

Vodeni dvorac i Akvadukt iz XVIII veka.

  

 

 

Na nekih pola sata vozom od Monpeljea nalazi se slikoviti ribarski gradić Agde. U njemu ćete pronaći ostatke iz rimskih vremena.